 Wysłany: Wto 14:40, 15 Sty 2008 Temat postu: |
|
Jak już pewnie zauważyłeś... ja po prostu uwielbiam posługiwać się infantylizmem  Np. 9999999-ty wiersz o miłości. Hobby po prostu. A szczególnie... infantylizacja w rymach. Cieszę się z tego komentarza... niezmiernie. Bo o to właśnie chodziło
W głębię lepiej nie wchodzić, przyznam  |
|
| Wysłany: Wto 13:25, 15 Sty 2008 Temat postu: |
|
| Momentami daje o sobie znać taka celowa infantylizacja formy, przez którą nie czyta się wiersza gładko, ale za to jest ciekawie. Przejawia się to głównie w rymach, które z jednej strony trącają częstochowszczyzną, z drugiej jednak wydają się wyszukane (w zależności od kąta spojrzenia, otrzymuję dwa przeciwstawne stanowiska, które jednak dają się, tylko autorowi wiadomym sposobem, pogodzić). Podręcznikowe ocenianie i analizowanie wierszy tak jawnie i szczerze erotyzujących, to coś niedżentelmeńskiego, toteż nie będę komentarzem wchodził w głębię przekazu, zaznaczę jedynie że takową odczułem. | |
| Wysłany: Nie 0:17, 06 Sty 2008 Temat postu: Wiersz o miłości [prawdziwej] |
|
| "Tym razem jest już w pełni o miłości... co w pewien sposób widać"
Your love’s a desert To pustynia To desert Na pustyni rodzisz mnie Bym pogrążył się w twej głębi. W bananowym gaju pali światło żółte się Mnie to pali ciebie ziębi… Kocham ciebie a ty mnie Razem będzie nam jak w niebie Miłość skończy się dopiero Na któregoś z nas pogrzebie. Razem śpimy, jemy, ćpamy, oglądamy telewizję, podziwiamy asfalt drogi. Razem się budzimy i żyjemy, razem narkotyczne wizje z kresek mamy spod podłogi. Na pustyni rodzisz śpiew, którym uśmiech twór rozświetla, Może wszystko wkoło padnie, ale ona będzie świetna… Twoich ust czar, uśmiechu pusta radość za którą zabić Mimo wszystko, problem, skaza ale tak i tak jest miłość nasza piękna. |
|